“ 30 Jaar geleden zag ik m alleen op vakantie in Spanje, 20 jaar geleden speciaal ervoor naar de Biesbosch, 2 jaar geleden nog zeldzaam in het Lauwersmeergebied en nu iedere dag een Cetti's Zanger! ”
Datum: 19 juli 2014
Dat ik nog steeds wel gevraagd wordt, wat ik nou van de Nederlandse inzending van het afgelopen Eurovisie songfestival vond, zegt genoeg.
De negativiteit vooraf rond Calm After The Storm, werd van tafel gevaagd door de glorieuze tweede plaats, die Waylon en Ilse ermee bereikten.
Daarom twijfelt het publiek of ze het nu toch een goed nummer moet gaan vinden.
Ik vond het meteen een erg saai countryliedje.
Ilse De Lange en Waylon zijn twee geweldige vocalisten, maar daar is niets van terug te horen in Calm After The Storm.
Het hele nummer wordt meerstemmig gezongen waardoor hun solo stemmen geen moment uit de verf komen.
Na een aantal keren beluisteren begon ik de eerste minuut te waarderen, maar daarna heb je
het wel gehoord, er komt helemaal niets nieuws meer en het geheel suddert door, maar wordt nooit gaar.
In het satirische tv programma DE KWIS liet men exact horen hoe het wèl gemoeten had. (klik op de link om te beluisteren)
Hoe kan een simpel liedje van drie akkoorden, dat mij, een beroeps componist en muzikant als saai in de oren klinkt, toch heel Europa veroveren?
Toen ik de andere deelnemers aan het Eurovisie Songfestival hoorde, werd mij één reden al meteen duidelijk. De inzendingen van de andere landen
waren namelijk zo vreselijk slecht, dat Calm After The Storm er inderdaad als lichtpuntje boven uitstak.
Als de winnende zangeres geen baard had gehad, waren ze waarschijnlijk nog eerste geworden ook!
Direct na het songfestivalsucces kregen Ilse de Lange en Waylon ruzie. Daarbij liet Ilse zien dat ze eindelijk volwassen is geworden
of dat ze ons altijd voor de gek heeft gehouden.
Ze leek opeens helemaal niet meer op dat domme blonde Almelose pubermeisje dat ze altijd acteert.
In een interview over het hoe en waarom van de breuk tussen haar en Waylon, verklaarde ze in stevige bewoordingen dat The Common Linnets háár project
was en dat zij bepaalde wat ermee zou gebeuren.
In plaats van haar gebruikelijke: “Ooohh wat LÚÚÚÚK” in een zwaar Twents accent, kwam er een stortvloed van hoogstaand Nederlands uit.
Maar goed, ik vind dat Nederland wel een goede weg is ingeslagen met de Songfestival inzendingen.
Anouk of Ilse de Lange is wel even andere koek dan Sieneke.
De naam ‘The Common Linnets’ was voor mij trouwens gesneden koek. Toen ik een jaar of tien was had ik geen geld om dure vogelboeken te kopen en
kocht daarom de veel goedkopere Engelstalige versies bij De Slegte in Utrecht. Voor een paar euro leerde ik dus de vogelnamen ook in het Engels.
Een ‘Common Linnet’ is een ‘Kneu’, een klein zangvogeltje uit de vinken familie. Het voorvoegsel ‘Common’ staat voor veel meer Engelse vogelnamen en betekent:
‘gewoon’ , of in vogeltermen: ‘algemeen’.
In Nederland is de Kneu in de zomermaanden ook algemeen en ik zie en fotografeer hem dan ook regelmatig:
Kneu (Common Linnet)
